Tag: အဂ္ဂဇော်

စာစဉ် (၂၆) (၁) ဆေးဆရာကြီး ဦးမှတ်ဆိုတာ ကျုပ်တို့ရွာရဲ့ဂုဏ်ဆောင် လက်စွဲ သမားတော်ကြီး တစ်ယောက်ပေါ့ဗျာ၊ ဟဲ ဟဲ ကျုပ်ပြောလိုက်လို့ အထင်ကြီးသွားပြီနဲ့တူတယ်၊ ကျုပ်က တမင်ရွဲ့ပြောတာဗျ၊ ဦးမှတ်က ကျုပ်တို့ရွာသူနဲ့အိမ်ထောင်ကျလို့သာ ကျုပ်တို့ရွာမှာရောက်နေတာပါဗျာ၊ ပြီးတော့ အဲဒီတုန်းကလည်း ဆေးရုံဆေးခန်းဆိုတာ ဝေးတယ်မဟုတ်လား၊ ကျုပ်တို့လို တောသူတောင်သားတွေမှာ ဆေးပညာဗဟုသုတကလည်းမရှိဆိုတော့ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဆေးဆရာဦးမှတ်ဆီကိုပဲ ပြေးသွားကြရတာဗျ၊ ဒါကြောင့် သူက အော်တိုမတ်တစ် ဆေးဆရာဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ၊ ဇာဂနာရဲ့ စကားနဲ့ပြောရင် အော်တိုဆေးဆရာပေါ့။ သူ့ကိုသာ ဦးမှတ်လို့ခေါ်ကြပေမယ့် သူ့နာမည်အရင်းကတော့ ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ ကျုပ်တို့ရွာကလူတွေက အဲဒီလိုနာမည်ပြောင်တွေခေါ်ကြတာမဟုတ်လား၊ ဦးမှတ်လက်ဖျံမှာ အနီရောင်အမှတ်တစ်ခုပါတယ်ဗျ၊ ဒါကြောင့် ငယ်ငယ်ကတည်းက မောင်မှတ်လို့ နာမည်ပြောင်ခေါ်ရင်းနဲ့ ကြီးလာတော့ ဦးမှတ်ဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်တို့လိုနောက်ပေါက်တွေကျတော့ သူ့ကိုလေးစားသမှုနဲ့ ဦးမှတ်ကြီးလို့ ခေါ်ကြတာဗျ၊ တကယ်က သူ့လက်ကအမှတ်ကလည်း…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ဆေးဆရာဦးမှတ်ကြီး” »

စာစဥ်အမှတ် (၂၅) (၁) “ရွာတစ်ရွာမှာ အနှိပ်သည်တစ်ယောက်တော့ ရှိရလိမ့်မယ်” တဲ့ဗျ၊ ဒီစကားက ဘယ်ပညာရှိက ဆိုမိန့်ခဲ့သလဲဆိုတာတော့ ကျုပ်တို့မသိပေမယ့် ကျုပ်တို့ရွာကိုရောက်လာတဲ့ အနှိပ်သည်မောင်အေးကတော့ ဒီစကားကိုတွင်တွင်ပြောတယ်ဗျာ၊ ကျုပ်တို့ရွာမှာကလည်း အနှိပ်သည်ဆိုပြီး သီးသန့်ရှိတာမဟုတ်ဘူးဗျာ၊ အရီးပြုံးလို့ခေါ်တဲ့ အဘွားကြိးတစ်ယောက်ကတော့ အကြောတွေဘာတွေ ကိုင်တတ်တယ်ဆိုပေမယ့် မိန်းမကြီးကလည်းဖြစ်နေပြန်၊ အသက်ကလည်းကြီးဆိုတော့ တော်ရုံယောက်ျားလေးတွေ သူ့ကိုခေါ်မခိုင်းဝံ့ကြဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒီမှာပဲ ကျုပ်တို့လိုနေတဲ့ကွက်လပ်ကလေးကို ဖြည့်ပေးဖို့ အနှိပ်သည်မောင်အေး ရောက်လာခဲ့တယ်ဆိုပါတော့ဗျာ၊ မောင်အေးက တောင်တွင်းနယ်ဘက်ကနေ လာတယ်ပြောတာပဲဗျ၊ မောင်အေးလို့ခေါ်ပေမယ့် အသက်ကတော့ ငါးဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့ဗျာ၊ လူက အရပ်ပုပြတ်ပြတ်၊ အသားကမည်းမည်းနဲ့ပေါ့၊ ကွမ်းတွေစားထားလို့ သွားတွေမှာလည်း ကွမ်းချိုးတွေကပ်နေတာပေါ့ဗျာ၊ သူက ကျုပ်တို့ထက်အသက်ကြီးပေမယ် ကျုပ်တို့ရွာမှာ ကလေးကအစ သူ့ကိုကိုမောင်အေးလို့မခေါ်ဘဲ အနှိပ်သည်မောင်အေးလို့ပဲ ခေါ်ကြတာကိုး။ သူနဲ့စတွေ့တဲ့အချိန်ကို ပြန်ပြောပြအုံးမယ်ဗျ။ “အနှိပ်သည် . . ….

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် အနှိပ်သည်မောင်အေး” »

(၁) “လင်ဆိုးမယား တဖားဖားတဲ့”ဗျ။ ဒီစကားပုံကြားရင်တော့ ကျုပ်တို့အခုထိ မခင်ထားကို မြင်ယောင်နေတုန်းပါပဲဗျာ၊ မခင်ထားက ကျုပ်တို့ရွာသူတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ ကျုပ်တို့ဘေးက ပေတောရွာသူပါ၊ တော်တော်ချောလှပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ကွမ်းတောင်ပန်းတောင်ကို ထိပ်ဆုံးက ကိုင်ရတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပေါ့ဗျာ၊ နက်မှောင်နေတဲ့ ပိတုန်းရောင်ဆံကေသာက ဒူးခေါက်ကွေးကျော်ပြီး ခြေသလုံးလောက်အထိကိုရောက်နေတာဗျ၊ ဆံပင်၏ကောင်;ခြင်းဆိုတာ ဒါမျိုးနေမှာပေါ့ဗျာ၊ အသားကတော့ သိပ်မဖြူပေမယ့် ခပ်လတ်လတ်တဲ့ဗျ၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဆိုတာလည်း မင်းကြီးကြိုက်တဲ့ဗျို့၊ စစ်ကိုင်းဂစ်တာရှိတ်ဆိုလား ကာလသားတွေက ခေါ်ကြတာတဲ့ဗျာ၊ မခင်ထားတို့ ညနေဘက်ရေခပ်ဆင်;တဲ့အချိန်ဆို ကျုပ်တို့ရွာက ကာလသားတွေကတောင်မှ ပေတောရွာကို တကူးတကသွားပြီး ချောင်းကြည့်ရသတဲ့၊ ပေတောရွာကလူတွေဆိုရင် သူ့ထက်ငါအလုအယက် မခင်ထားကို လိုချင်ကြသတဲ့ဗျာ၊ အသက်ကြီးကြီး သူကြီးမင်းကစလို့ အိမ်ထောင်သည်တွေသာမက၊ လူပျိုလူလွတ်တွေပါ မခင်ထားကို ရမယ်ဆိုလို့က အသေရရ အရှင်ရရပဲတဲ့ဗျို့၊ ကိုင်း၊ အဲဒီလောက်ကို အမွှန်းတင်ကြတာဗျာ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့နဲ့သိတဲ့မခင်ထားက…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် လင်ဆိုးမယား မခင်ထား” »

(၁) ရွာဆိုတော့လည်း အမှုများတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါတင်ဘယ်ကအုံးမလဲဗျ၊ ကျုပ်တို့အဖေက သူကြီးဆိုတော့ ရွာမှာဖြစ်သမျှ အမှုတွေအကုန်လုံး ကျုပ်တို့အိမ်ကိုရောက်လာတာပေါ့ဗျာ။ တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် မနက်အစောကြီး လင်မယားကွဲမယ်ကွာမယ်ဆိုပြီးတော့ အိမ်ကိုရောက်လာကြတာဗျာ၊ ပြီးရင် အိမ်မှာလာပြီး ဆဲဆိုနေကြပြန်ရော၊ အဖေက နားချပြီးပြန်လွှတ်လိုက်ရင်တော့ ယောက်ျားမှားပါတယ်၊ မိန်းမအမှားပါနဲ့ လက်ချင်းတွဲ၊ ပုခုံးချင်းဖက်ပြီး ပြန်သွားတော့တာပဲဗျာ၊ နောက်ပြီးရင် ဟိုလူနဲ့ ဟိုလူက ရန်ဖြစ်လို့ဆိုပြီး တုတ်ဆွဲဓါးဆွဲဆိုရင်လည်း အဖေက ပါရပြန်ပြီဗျာ၊ ကျုပ်သတိထားမိတာကတော့ အဲဒီလို ဓါးရေးတပြပြနဲ့လူတွေက တစ်ခါမှ ဓါးခုတ်မှုဖြစ်တယ်လို့ကိုမကြားရပါဘူးဗျာ၊ ဟောင်လွန်းတဲ့ခွေးက မကိုက်ဘူးဆိုတဲ့စကားလိုပေါ့ဗျာ၊ တကယ်တမ်းရွာမှာ ဓါးထိုးမှုတို့၊ ဓါးခုတ်မှုတို့ဖြစ်ရင် ကျုပ်တို့မထင်ထားတဲ့လူတွေချည်းဖြစ်တာ။ အဲဒီလိုရွာအမှုကို သူကြီးပတ်တော့ ကျုပ်တို့အိမ်မှာလည်း အမှုမစဲနိုင်ဘူးပေါ့ဗျာ၊ အသက်တစ်ရာမနေရ၊ အမှုတစ်ရာပွေရတယ်ဆိုတဲ့ စကားလည်းရှိတယ်မဟုတ်လား၊ အကိုကြီးကတော့ အရင်က အဖေ့ရဲ့လက်ထောက်ပေါ့ဗျာ၊ သူက အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးမွေးသွားတော့ အဖေ့ရဲ့…

Read More “စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် အကုန်နိုင်အင်း” »

(၁) သိုက်ဆိုတာ အစုအဖွဲ့ကိုပြောတာတဲ့ဗျ၊ ရွာဦးကျောင်းဆရာတော်ကတော့ အဲဒီလိုပြောတာပဲ၊ ရတနာတွေစုဖွဲ့နေရင် ရတနာသိုက်ပေါ့၊ လူတွေစုဖွဲ့နေရင် လူသိုက်ပေါ့ဗျာ၊ ကုလားသိုက် ကျားဝင်ကိုက်တယ်ဆိုတဲ့ စာဆိုတောင်ရှိသေးတယ်မဟုတ်လားဗျ၊ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့ကတော့ သိုက်လို့ပြောလိုက်တာနဲ့ ငယ်ငယ်ကကြည့်ဖူးတဲ့ သိုက်နန်းဇာတ်လမ်းတွေကိုပဲမျက်စိထဲ သွားသွားပြီး မြင်တတ်တာဗျ။ တစ်နေ့တော့ ကျုပ်လည်းယာခင်းထဲဆင်းမလို့လုပ်တုန်း အဖေက ကျုပ်ကိုပြောတယ်။ “ဟေ့၊ အလတ်ကောင်၊ ရွာပြင်က ဇရပ်မှာ လူစိမ်းတွေရောက်နေတယ်လို့ပြောတယ်၊ မင်းယာထဲဆင်းရင်း ဘယ်သူဘယ်ဝါတွေလဲ၊ ရွာထဲမှာဘာလို့မတည်းတာလဲဆိုတာကို စုံစမ်းခဲ့စမ်း” ကျုပ်လည်းခေါင်းညိတ်ပြီးတော့ ကျုပ်ညီနဲ့အတူတူထွက်လာခဲ့တာပေါ့ဗျာ၊ ရွာအပြင်ရောက်တော့ အဖေပြောတဲ့အတိုင်း ဇရပ်မှာ လူငါးယောက်လောက် ထိုင်နေကြတယ်ဗျ၊ ခြင်ထောင်တွေ ဘာတွေလည်းထောင်ထားတာဆိုတော့ ညကတည်းကရောက်နေပြီး တစ်ညအိပ်ထားတာဖြစ်နိုင်တယ်ဗျ၊ သူတို့ဘာလို့ ရွာထဲမှာမတည်းခိုတာလည်းဆိုတာကို ကျုပ်လည်းသိချင်နေတာပေါ့ဗျာ၊ ရွာပြင်က ဇရပ်တွေဆိုတာ ပြုပြင်မည့်သူမရှိ၊ သုံးတဲ့လူမရှိလို့ အိုဟောင်းနေပါပြီဗျာ၊ တစ်ချိန်တုန်းကတော့ ဒီဇရပ်တွေက ခရီးသွားတွေ အသုံးများခဲ့တဲ့ဇရပ်တွေပေါ့၊…

Read More “စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် သိုက်တစ်ထောင်ငဖီး” »

(၁) သိုက်ဆိုတာ ကျုပ်တို့ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ သိပ်စိတ်ကူးယဉ်လို့ကောင်းတဲ့အရာတွေပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်တို့မြင်သာမှာ ပွဲတွေဝင်ပြီဆိုရင် ဇာတ်အဖွဲ့တွေက သိုက်သမိုင်းတို့လာတို့ပဲ ကပြကြတာများတယ်၊ အဲဒီအချိန်က သိုက်တို့၊ နတ်တို့၊ စုန်းတို့ကို ဇာတ်လမ်းတွေ၊ ဇာတ်ပွဲတွေ ကပြခွင့်မရှိပေမယ့် ဒီလိုပဲ နားလည်မှုနဲ့ကပြကြတာပါပဲဗျာ။ အမေတို့လို့ လူကြီးတွေကတော့ ဇာတ်တွေသိပ်ကြိုက်တာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့ကတော့ ဇာတ်ပွဲတွေသိပ်မကြိုက်ဘူးဗျ၊ ဇာတ်ပွဲတွေက ကတာ၊ ဆိုတာ၊ ငိုတာလောက်ပဲများတာကိုး။ ကျုပ်တို့ကြိုက်တာကတော့ သိုက်ကားတွေပဲဗျ၊ သိုက်နန်းတွေအကြောင်း ရိုက်ထားတဲ့ သိုက်ကားတွေဆို ကြည့်လို့သိပ်ကောင်းတာ၊ ရွှေချိုးဖြူသိုက်တို့၊ ငွေယားသိုက်၊ ကိုးသိန်းကိုးသန်းတို့ အဲဒီလိုသိုက်ကားတွေဆိုရင် ဘယ်နှစ်ခါကြည့်ကြည့် မရိုးဘူးဗျို့၊ ရုပ်ရှင်ကြည့်တယ်ဆိုလို့ ကျုပ်တို့ဆီမှာ ရုပ်ရှင်ရုံမရှိပါဘူးဗျာ၊ ဘုရားပွဲခင်းပြီဆိုရင် တစ်ညလုံးကို သုံးကား၊ လေးကားလောက် ဆက်ပြတဲ့ရုပ်ရှင်ရုံတွေရှိတယ်၊ ရုံဆိုပေမယ့် အမိုးမပါဘဲ ဘေးဖက်ကိုဝါးကြမ်းနဲ့ အဖြစ်လောက်သာ ကာထားတာပါဗျာ၊ အဲဒီမှာ ပိတ်ကားကြီးထောင်ပြီးတော့…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် မှော်သိုက်နန်းမှလာခဲ့သူ” »

(၁) ကျုပ်တို့အိမ်မှာ သရဲခြောက်နေပြီဗျ၊ ဘယ်လိုခြောက်သလဲဆိုတာ ပြောပြမယ်၊ ကျုပ်မရီးက ညညဆိုအိမ်သာထသွားတတ်တယ်၊ အိမ်သာသွားတယ်ဆိုတာက စကားအဖြစ်ပြောတာပါ၊ အိမ်သာက ဟိုးခြံထောင့်မှာရှိတာ၊ အိမ်နဲ့ဆိုရင် ကိုက်တစ်ရာလောက်အသာကလေးဝေးတယ်၊ ဝါးရုံတွေ၊ သစ်ပင်ကြီးတွေကို ဖြတ်ပြီးသွားရတာဆိုတော့ ညဘက်ဆိုအိမ်သာမသွားကြတာများတယ်၊ အလေးသွားချင်မှာသာ သူ့ယောက်ျားကိုနှိုးပြီး ခေါ်သွားတတ်ပေမယ့် သာမာန်တစ်ပိုတစ်ပါးဆိုရင်တော့ အိမ်နောက်ဖေးက ရေချိုးတဲ့ကျောက်ပြားအနားလေးမှာပဲ ထိုင်ပြီးရှင်းလိုက်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်တို့အိမ်က မိန်းကလေးတော်တော်များများ အဲဒီလိုပဲရှင်းကြတာ၊ အပေါ့သွားပြီးရင် စဉ့်အိုးထဲက ရေနှိုက်ပြီး ဆေးစရာရှိတာဆေးပြီး ပြန်တက်လာကြတာပေါ့ဗျာ၊ ရေသုံးတဲ့နေရာက အိမ်ရှေ့မှာလည်းရှိသလို အိမ်နောက်ဖေးမှာလည်း ရှိတယ်ဗျ၊ အိမ်ရှေ့မှာကတော့ ကျောက်စည်တစ်လုံးနဲ့ ရာဝင်အိုးနှစ်လုံးရှိတယ်၊ ကျောက်ပြားနှစ်ချပ်ခင်းထားတယ်ဗျာ၊ များသောအားဖြင့်ကတော့ ကျုပ်တို့ယောက်ျားလေးတွေ ရေချိုးတဲ့နေရာပေါ့၊ အကာအရံမရှိ ဟင်းလင်းပြင်ကြီးကိုးဗျ၊ လမ်းပေါ်ကလှမ်းကြည့်လည်း တန်းနေအောင်မြင်ရတဲ့နေရာပေါ့။ အိမ်မှာ မိန်းမသားတွေရှိတော့ အိမ်နောက်ဖေးမှာ ရေချိုးဖို့ဆိုပြီး ကာရံထားတဲ့ ရေချိုးခန်းကလေးရှိတယ်၊ အခန်းဆိုပေမယ့် လေးဖက်စလုံးကာထားတာ…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ကိုယ်တော်ကြီးပမုန်း” »

(၁) ဒီရေတွင်းကြီးအကြောင်းကို ကျုပ်တို့တစ်ခါပြောခဲ့ဖူးပါတယ်၊ ကျုပ်တို့ရွာကနေထွက်လိုက်လို့ အနောက်ဘက်ယွန်းယွန်းမှာ ဒီရေတွင်းကြီးရှိတယ်ဗျ၊ ရွာနဲ့ဆို တစ်ခေါ်ကျော်ကျော်လောက်ဝေးတယ်၊ နှစ်ဖာလုံလောက်ရှိမှာပေါ့ဗျာ၊ အဲဒီရေတွင်းကြီးက ရွာရဲ့ထောင့်စွန်းကနေရှိနေတာဆိုတော့ တော်တော်တော့လှမ်းတယ်လို့ပြောလို့ရတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါ့အပြင် ရေတွင်းကြီးဆီကို ဒီအတိုင်းသွားလို့မရဘူးဗျ၊ ရွာကိုကွေ့ပတ်ပြီးစီးဆင်းနေတဲ့ ရိုးချောင်းကလေးကလည်း ရှိနေသေးတာဆိုတော့ ရွာကနေပတ်ပြီး တကူးတကသွားရတဲ့နေရာမျိုးပါ။ အဲဒီရေတွင်းက ဘယ်ခေတ်ကတူးသွားမှန်းတော့မသိဘူးဗျ၊ ကျုပ်တို့ရဲ့ အဘေးကြီးပြောပုံအရဆိုရင်တော့ ဟိုးရှေးခေတ် အင်းဝခေတ်လောက်ကတည်းက ရှိနေတဲ့ရေတွင်းတဲ့ဗျ၊ အရင်ကတော့ အဲဒီရေတွင်းက ရွာဦးမှာရှိတဲ့ သောက်ရေတွင်းတဲ့ဗျာ၊ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်တယ်ဗျ၊ ရေကလည်း ကောင်းလိုက်တာပြောမနေပါနဲ့ နွေခေါင်ခေါင်ကြီးဆို ရွာထဲက ရေတွင်းတစ်ချို့ ရေခမ်းတတ်ပေမယ့် အဲဒီရေတွင်းက ရေကတော့ မခမ်းဘူးဗျို့၊ ဒါ့အပြင် ကြည်ကလဲကြည်ပြီး အေးကလဲအေးစက်နေတာပဲဗျာ၊ ရှေးခေတ်ကတော့ ကျုပ်တို့ရွာက အဲဒီရေတွင်းအနားမှာ တည်ထားတာပေါ့ဗျာ၊ ရွာနာမည်ကိုလည်း ဖက်လိပ်ရွှာတဲ့ဗျာ၊ ဘာသဘောနဲ့ နာမည်ပေးခဲ့သလဲတော့မသိပါဘူး၊ ဗမာဘုရင်တွေ လက်ထက်ကတည်းက ရှိခဲ့တဲ့…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် လူစားသည့် ရေတွင်းကြီး” »

(၁) ရှပ်လဂွဲအကြောင်းကို ဂျင်ကိုင်ဝက်သိုးအကြောင်းပြောတုန်းက ကျုပ်ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်၊ ရှပ်လဂွဲဆိုတာကတော့ ဂျင်သမားတွေရဲ့အခေါ်အဝေါ်ဗျ၊ သာမန်လူကတော့ ငွေကိုင်လို့ခေါ်တယ်၊ လူများတဲ့ဂျင်ဝိုင်းအကြီးစားတွေမှာ၊ နောက်ပြီးတော့ ကြေးကြီးတဲ့ ဂျင်ဝိုင်းကြီးတွေမှာ သူတို့လိုအပ်တယ်၊ ဝိုင်းကြီးတွေဆိုတော့ လူတွေများပြီလေ၊ ဒီတော့ ဂျင်ကိုပေါက်တဲ့သူနဲ့ မပေါက်တဲ့သူနဲ့ အများကြီးရှိတော့တာပေါ့၊ ရှပ်လဂွဲဆိုတဲ့ကောင်တွေက စိတ်တွက်တွက်တဲ့နေရာမှာ သိပ်တော်သလို ငွေကိုကိုင်တာလည်း သိပ်ကျွမ်းတဲ့ကောင်တွေ၊ ဂျင်ဆော့တဲ့အခါ ငွေထိုးတယ်၊ ငွေလျော်တယ်ဆိုတာက တသမတ်တည်းမဟုတ်ဘူးလေ၊ အဲဒီအကြောင်းတွေကို အရင်ကပြောပြီးပြီဆိုတော့ ထပ်မပြောတော့ပါဘူးဗျာ၊ ဂျင်ဝိုင်းမှာ ဂျင်ဖွင့်ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ ရှပ်လဂွဲက အလုပ်စပြီပေါ့ဗျာ၊ ဘယ်ကောင်ကတော့ ခေါင်းတင်ထားတာ၊ ဘယ်ကောင်က ဖင်ထိုးထားတာ၊ ဘယ်ကောင်က ခွထားတယ်ဆိုတာ သူကသိနေတာပေါ့၊ အဲဒီတော့ စားစရာရှိတာကိုစားရတယ်၊ လျော်စရာရှိတဲ့ငွေကို တွက်ပြီးတော့ အကောက်လို့ခေါ်တဲ့ငွေကို ဖြတ်နှုတ်ပြီး ပြန်လျော်ရတာပေါ့ဗျာ၊ ဂျင်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းမှာ လူအယောက်နှစ်ဆယ်ဆော့တယ်ဆိုရင် လူစုံကိုလိုက်ပြီး လျော်ရစားရတာဆိုတော့ နှေးနေလို့မရဘူးဗျ၊ ဒါ့အပြင်…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ရှပ်လဂွဲ ငွေတိုး” »

(၁) မမှတ်မိမှာစိုးလို့ နည်းနည်းပြန်ပြောရအုံးမယ်၊ ကျုပ်နဲ့ဦးဘသာကြီးနဲ့က အခုမြိုင်သာမြို့ကိုရောက်နေကြတာမဟုတ်လား၊ ကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း ခိုင်းလိုက်ရင် အမြဲတလွဲလုပ်တဲ့ကောင်လေ၊ ဦးဘသာကြီးက အောက်လမ်းဆရာ ဘသော်ကို စိန်ခေါ်ခိုင်းတော့ ဦးဘသာကြီး စိန်ခေါ်တယ်လို့မပြောဘဲ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်စိန်ခေါ်သလိုလိုနဲ့ ပြောလိုက်တာမဟုတ်လားဗျာ။ အဲဒီအကြောင်းဆက်ပြောရရင် ကျုပ်တို့ နေမစောင်းခင်မှာ ဦးဘသာကြီးရဲ့ အသိမိတ်ဆွေအိမ်ကို ရောက်လာခဲ့ကြတာပေါ့ဗျာ၊ မြိုင်သာမြို့ပေါ်မှာ ရပ်ကွက်ခြောက်ခုရှိတယ်ဗျ၊ ကျုပ်တို့တည်းတဲ့ရပ်ကွက်ကတော့ ရွာမရပ်ကွက်လို့ခေါ်တယ်၊ တစ်ရက်ကွက်လုံးက ခြံနဲ့ဝင်းနဲ့အိမ်ကြီးတွေပေါ့ဗျာ၊ ခြံကြီးတွေကိုလည်း ပုဏ္ဏရိပ်ပင်တွေ၊ အလှစိုက်တဲ့ပန်းပင်ကြီးတွေနဲ့ ကာထားကြတာပေါ့၊ တစ်ချို့ခြံတွေကတော့ အုတ်တံတိုင်းအမြင့်ကြီးတွေ ကာထားကြတာ၊ ပြောရရင် သူဌေးရပ်ကွက်ပေါ့ဗျာ၊ တိုက်အိမ်ကြီးတွေ၊ သစ်သားအိမ်ကြီးတွေကလည်း ဟီးထနေရောဗျို့၊ အဲဒီရပ်ကွက်နဲ့ အောက်လမ်းဆရာနေတဲ့ ရပ်ကွက်နဲ့က ဘေးချင်းကပ်ဆိုပါတော့ဗျာ။ သူဌေးရပ်ကွက်ထဲကို ဦးဘသာသွားနေတော့ ကျုပ်ဖြင့်မယုံနိုင်ဘူးပေါ့ဗျာ၊ ဦးဘသာကြီးက တိုက်အိမ်ဖြူဖြူကြီးအရှေ့ကို သွားရပ်တယ်ဗျ။ ခြံတံခါးမှာ ချည်ထားတဲ့ ခေါင်းလောင်းကလေးကို လေးငါးချက်လောက်လှုပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကုလားလေးတစ်ယောက်က…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် အောက်လမ်းဘသော်” »