Tag: အဂ္ဂဇော်

အပိုင်း (၃) ဇာတ်သိမ်း (၁) ယမန်နေ့က မိုးရွာသွန်းထားသဖြင့် တောအုပ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ စိမ်းစိုနေလျှက် သစ်ပင်၊ မြက်ပင်များမှာလည်း လန်းဆန်းနေလေသည်။ သစ်ရွက်များနှင့် မြက်ပင်ဖျားတို့မှာ ရေစက်ကလေးများမှာ တွဲလောင်းခိုလျှက် တစ်စက်စက်နှင့် ကျနေလေသည်။ နက်ရှိုင်းလှသည့် တောအုပ်ကြီးကို ဖြတ်သန်းနေစဉ်မှာပင် မုဆိုးကြီးတောကျော်က ခြေထောက်များကို စုံရပ်တန့်လိုက်ပြီးနောက် အသာထိုင်ချလိုက်လေရာ သူ့အနောက်မှလိုက်ပါလာသည့် ဦးဘိုးလူနှင့် ကိုဘဖေတို့မှာလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘဲ မုဆိုးကြီးထိုင်ချလိုက်သည့်အတိုင်း ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ဦးဘိုးလူက ဦးတောကျော်အနီးသို့တိုးကပ်လိုက်ပြီး “မုဆိုးကြီး၊ ဘာတွေ့လို့လည်းဗျ” “ကျုပ်တို့အတွက် မနက်စာပေါ့ဗျာ၊ ဟိုမှာကြည့်လိုက်” ဦးတောကျော်က ဦးဘိုးလူကို တစ်နေရာကိုထိုးပြလိုက်လေရာ ဦးဘိုးလူမှာလည်း ထိုနေရာသို့ကြည့်လိုက်မိသည်။ သစ်ပင်ကြီးများ အနည်းငယ်ကျဲနေသည့်နေရာတွင် အပင်ငယ်ကလေးများမှာ ပေါက်ရောက်နေကြသည်။ ထိုအပင်ငယ်ကလေးများတွင် အပွင့်ဖြူဖြူများပွင်ahနကြပြီး ဝတ်ဆံများမှာ အဝါရောင်သန်းနေလေသည်။ ထိုအပွင့်ကလေးများကို ပုတ်သင်များက လာရောက်စားသောက်နေလေသည်။ “ပုတ်သင်ညိုတွေလား” “ဟာ၊…

Read More “မုဆိုးကြီးတောကျော်ပါဝင်သော ဆေးတောင်ကြီးမှ ငါးပြေမဂမုန်း – အပိုင်း (၃) ဇာတ်သိမ်း” »

(၁) တစ်နေ့လုံးမိုးသားတိမ်လိပ်များ ထူထပ်နေသည့်ကောင်းကင်ကြီးမှာ ညနေရောက်ခါနီးအချိန်မှ တိမ်သားအချို့ကင်းရှင်းသွားလေသည်။ တိမ်သားများကင်းရှင်းသွားခါမှ သူရိန်နေမင်းကြီးသည့် နောက်ဆုံးကျန်သည့် လက်ကျန်အလင်းရောင်များကို တောင်ကြောကြီးပေါ်သို့ ဖြန့်ကျက်ခင်းကျင်းလိုက်လေရာ တောင်ကြောကြီးပေါ်တွင် လင်းထိန်သွားတော့သည်။ ဦးဘိုးလူက လမ်းလျှောက်နေရာမှ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး တောင်ကြောကြီးပေါ်ကိုကြည့်နေလိုက်သည်။ ကောင်းကင်တစ်ခွင်တွင် တိမ်များထူထပ်နေသော်လည်း တောင်ကြောကြီးပေါ်မှာတော့ ရွှေရည်များလောင်းချထားသည့်နှယ် ဝင်းလက်ကာ ထိန်လင်းနေလေသည်။ “မလှဘူးလားဗျာ” ဦးတောကျော်က ပြောလိုက်ရာ ဦးဘိုးလူက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ “ထူးဆန်းလိုက်တာဗျာ၊ ကောင်းကင်က တိမ်တွေအုပ်ဆိုင်းနေပေမယ့် အဲဒီတောင်ကြောကြီးပေါ်ကတော့ လင်းထိန်နေပါသကော” “ဘာမှမထူးဆန်းပါဘူးဗျာ၊ ဒီအချိန်ဆို နေရောင်က စောင်းသွားပြီမဟုတ်လား၊ အောက်ဘက်ပိုင်းက တိမ်ထူတွေကို စောင်းနေတဲ့နေရောင်ခြည်က ဖောက်ထွက်ပြီးတော့ တောင်ကြောပေါ်မှာ ပေါ်လာတာပါဗျာ၊ ကျုပ်တို့အခေါ်တော့ နေဖင်ဖြဲတယ်လို့ခေါ်တယ်” ဦးတောကျော်ပြောလိုက်တော့ ဦးဘိုးလူက ရယ်မောလိုက်ပြီး “နေဖင်ဖြဲတယ်တဲ့လားဗျာ၊ ဟား . . ဟား” “အဲဒါတွေအသာထားလိုက်စမ်းပါဗျာ၊ ညမိုးချုပ်တော့မယ်၊…

Read More “မုဆိုးကြီးတောကျော်ပါဝင်သော ဆေးတောင်ကြီးမှ ငါးပြေမဂမုန်း – အပိုင်း (၂)” »

မိုးတစ်ပြိုက်ရွာပြီးသည်မို့ အိမ်ခေါင်သက်ကယ်မိုး၏ တံစက်မြိတ်မှ မိုးရေစက်များက တွဲလောင်းခိုကာ တစ်ပေါက်ပေါက်ကျဆင်းနေလေသည်။ မုဆိုးကြီး ဦးတောကျော်လည်း နံနက်ခင်းပိုင်း မိုးရွာသည့်နေ့မျိုးဆိုလျှင် တောမတက်ချင်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် ယွန်းကွမ်းအစ်အစုတ်ကြီးကိုယူလိုက်သည်။ ဆေးတစ်ဆုံလောက်သောက်မည်ဟုကြံလိုက်ပြီး ကွမ်းအစ်ကိုဖွင့်လိုက်ကာ သောက်နေကျ သစ်သားဆေးတံကြီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ဝါးကြမ်းခင်းတွင်ခေါက်ချလိုက်သည်။ ဆေးတံအတွင်းရှိ မီးလောင်ကျွမ်းပြီးဖြစ်သော ဆေးရွက်ကြီးပြာများက ဝါးကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ကျဆင်းသွားတော့မှ ဆေးစာအချို့ကိုယူလိုက်ပြိး ဆေးတံအတွင်းသို့ထည့်ကာ လက်မဖြင့်အသာဖိသိပ်နေလေသည်။ “ဂျိန်း . . . ဂျလိန်း” ပတ်ဝန်းကျင်ကိုအကဲခတ်ကြည့်ရာ မိုးက နောက်တစ်ချီခန့် ရွာအုံးမည်ဟု ခန့်မှန်းလိုက်သည်။ ထို့အပြင် မိုးခြိမ်းသံကပါ ထပ်ပေးနေသဖြင့် ဦးတောကျော် ယနေ့တောမလိုက်ရန်အတွက် စိတ်ကိုဒုံးဒုံးချလိုက်ပြီး မီးခြစ်ဆံတစ်ချောင်းကိုခတ်လိုက်ကာ ဆေးတံကိုမီးရှို့လိုက်လေသည်။ ဆေးတံပြောင်းကို သုံးလေးချက်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်လိုက်တော့မှ ဆေးစာတွေမီးစွဲသွားပြီး အလွန်အနံ့ပြင်းသည့် ဆေးရွက်ကြီးအနံ့က ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ မီးခိုးငွေ့များလည်း တထောင်းထောင်းထနေလေတော့သည်။ “ဗျို့ . ….

Read More “မုဆိုးကြီးတောကျော် ပါဝင်သော ဆေးတောင်ကြီးမှငါးပြေမ ဂမုန်း အပိုင်း (၁)” »

“သွေး . . . သွေးတွေ နွတ် . .” ”ဖက်ရေ သားလေး . . .သားလေး. . .” နွတ်ကပြောဆိုကာ မေ့မြောသွားလေတော့သည်။ ရဲဝင်းလဲ နွတ်ကိုပွေ့ရင်း အိမ်အပြင်ဖက်သို့ပြေးထွက်ပြီး လမ်းပေါ်ပြေးတက်လိုက်သည်။ လမ်းပေါ်တွေ့သည့် တက္ကစီတစ်စီးကို ငှားလိုက်ပြီး မြို့ထဲရှိ အထူးကုဆေးရုံတစ်ရုံသို့ သွားလိုက်သည်။ နွတ်က တိမ်တွေပေါ်မှာလွင့်မြောနေလေသည်။ ဖြူလွလွတိမ်စိုင်တိမ်လိပ်များက နွတ်၏ ဝဲယာနံဘေးတွင် ဖြည်းညင်းစွာ ရွေ့လျားနေကြသည်။ နွတ်က တိမ်စိုင်များကိုငေးကြည့်နေစဉ်မှာပင် ရုတ်တရက် တစ်ဟုန်ထိုး မြေပေါ်သို့ ဇောက်ထိုးစိုက်ကျသွားတော့သည်။ မြေပြင်ရှိ သစ်ပင်များ၊ အိမ်များ၊ အဆောက်အဦးများမှာ နွတ်နှင့်တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာလေသည်။ အောက်မှလေကလည်းပင့်တိုက်နေသဖြင့် နွတ်တစ်ယောက် အသည်းတအေးအေးနှင့် ပြုတ်ကျလာခဲ့သည်။ အိမ်ခေါင်မိုးတစ်ခုကို ဖောက်ဝင်သွားပြီး ထိုအိမ်အတွင်းရှိ ထိုင်ခုံတစ်လုံးပေါ်တွင် ထိုင်လျှက်သား ကျသွားသည်။…

Read More “နတ်မိမယ် အပိုင်း(၈)(ဇတ်သိမ်းပိုင်း)” »

“ဟုတ်တယ်ဖက် ကလေးက ဆယ့်လေးပတ်ရှိနေပြီ” “တကယ်လား နွတ်” ရဲဝင်း ပျော်ရွှင်သွားပြီး မတ်တပ်ထခုန်လိုက်ရာ လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားသည့် ကိုယ်ဝန်စမ်းသပ်သည့် ဆေးစစ်တံ ကော်ပြားလေးမှာ လွတ်ကျသွားလေသည်။ ထို့နောက် နွတ်ကိုဖက်လိုက်သည်။ “ဟေး ကိုယ်လူဖြစ်ပြီကွ” နွတ်က ပြန်လည်ပြုံးပြလျှက် “နွတ်တို့ အဆင်ပြေတဲ့အချိန်ကျရင် ကလေးယူမယ်လို့ ဖက်ကိုပြောထားတယ်မဟုတ်လား” “ပျော်လိုက်တာနွတ်ရယ်၊ ဖက် အရမ်းပျော်တယ်၊ ရင်လည်း အရမ်းခုန်တယ်” ရဲဝင်းကော နွတ်ပါပျော်မြူးနေလေသည်။ “သမီးလေး ပင်ကီ သမီး မောင်လေးလိုချင်လား ညီမလေးလိုချင်လား” ရဲဝင်းက ညအိပ်ခါနီး အိပ်ရာထဲတွင်လှဲနေကာ အနီးတွင်ထိုင်နေသည့် ပင်ကီကလေးကို မေးလိုက်သည်။ “ဘာဖြစ်လို့မေးတာလဲ ဖေဖေ” “မေမေ့ဆီမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ပင်ကီရဲ့” ပင်ကီမျက်နှာကလေးက ပြုံးရွှင်နေရာမှ အနည်းငယ်တည်ငြိမ်သွားပြီးနောက် မျက်နှာတစ်ချက်မဲ့သွားလေသည်။ “မရဘူး ၊ ပင်ကီမောင်လေးရော၊ ညီမလေးရော ဘာမှမလိုချင်ဘူး၊…

Read More “နတ်မိမယ် အပိုင်း(၇)” »

“မသိဘူး ဖေဖေ အဲဒီအိတ်ကြီးကိုမြင်ရင်ကြောက်တယ်f၊ အဲဒီအိတ်အနားသွားရင် ပူတယ်” ရဲဝင်းက ဘာကြောင့်မှန်းမသိသဖြင့် စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ နေ့လယ်က ဘုန်းဘုန်းပေးခဲ့သည့် ချည်မန်းကွင်းကြိုးကို ပင်ကီက ကြောက်နေခြင်းဖြစ်မည်ဟုသိလိုက်သည်။ ရဲဝင်းက ထိုကြိုးကို ကျောပိုးအိတ်အတွင်းမှထုတ်လိုက်ပြီး ဘီရိုထောင့်တစ်နေရာတွင် ထည့်ကာ သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ သုံးရက်ခန့်အကြာတွင် နွတ်က ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ကခုန်နေပြန်သည်။ ရဲဝင်းလည်း အလန့်တကြားနှင့် နွတ်ထံသို့ပြေးလာခဲ့သည်။ “ဘာလဲ၊ နွတ် အောင်ပြီလား” ရဲဝင်းက အပြေးအလွှားမေးလိုက်လေသည်။ “ဟုတ်တယ်ဖက်၊ ဘတ် ၁သန်းနီးပါးလောက် မြတ်သွားတယ်” “အချီကြီးရသွားတာပေါ့နော်” “အဲဒါ ပင်ကီလေးရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့်နေမှာဖက်ရဲ့” နွတ်က ပြောဆိုလိုက်ကာ စားပွဲခုံတွင် တင်ထားသည့် ပင်ကီအရုပ်ကလေးကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ပွေ့ဖက်ကာ ပင်ကီ၏နဖူးကို တရွတ်ရွတ်နှင့် နမ်းနေတော့သည်။ “သမီးလေးသွားချင်တဲ့ ကမ်းခြေကို မေမေလိုက်ပို့ပေးမယ်နော်” ထိုနေ့မှ စတင်ပြီး သူတို့မိသားစု…

Read More “နတ်မိမယ် အပိုင်း(၆)” »

“အဲ့ဒီအကျင့်မကောင်းတဲ့ မိန်းမကို မပေးနဲ့” ရဲဝင်းထိုင်နေသည့်ဘေးမှ အသံကြားလိုက်ရသဖြင့် လန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်မိရာ ပင်ကီက ကုတင်ပေါ်သိုက ရောက်နေလေသည်။ “မဟုတ်ဘူး ပင်ကီရဲ့ နန်းက သနားစရာကောင်းပါတယ်” “မသိဘူး၊ အဲဒီမိန်းမက ဖေဖေ့ကို စိတ်ညစ်အောင်လုပ်တယ်၊ သူ့ကို ပင်ကီမကြိုက်ဘူး၊ ပင်ကီအရမ်းမုန်းတယ်” “ဒီမယ် ပင်ကီ သမီးဖေဖေ့ကို ကတိတစ်ခုပေး” ပင်ကီက မျက်လုံးအဝိုင်းသားလေးနှင့် ကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ “သမီးဒီကိစ္စကို မေမေ့ကို မပြောပါနဲ့၊ မေမေသိသွားရင် စိတ်ညစ်လိမ့်မယ်၊ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရမယ်၊ အဲဒီအခါကျရင် မေမေလည်းစိတ်ညစ်ရလိမ့်မယ်၊ ပင်ကီကရော မေမေစိတ်ညစ်တာကိုမြင်ချင်သလား” ပင်ကီက တစ်ချက်စဉ်းစားနေပြီးနောက် ခေါင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာ ခါရမ်းလိုက်လေသည်။ ညသန်းခေါင်အချိန်သို့ရောက်ခဲ့ပြီ၊ ရဲဝင်းတစ်ယောက် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေသဖြင့် ပင်ကီက လှုပ်နှိုးလိုက်တော့မှ ယောင်ယမ်းကာ ထလိုက်သည်။ အချိန်က ည ဆယ့်နှစ်နာရီခွဲနေပြီဖြစ်သည်။…

Read More “နတ်မိမယ် အပိုင်း(၅)” »