Tag: ဦးဘသာ

အတွဲ(၂) စာစဉ်(၁၁) (၁) ဦးအောင်ရှိန်တို့အိမ်မှာနေရတာ အကုန်ကောင်းပါတယ်၊ ဦးအောင်ရှိန်ကလည်း ဧည့်ဝတ်ကျေပါတယ်၊ တစ်ခါတစ်ခါ စုန်းပြုစားတာတို့၊ အောက်လမ်းထုတ်တာတို့၊ သရဲနှင်တာတို့လုပ်ရင် ကျုပ်လည်း သွားသွားကြည့်ပြီး ဗဟုသုတတွေတိုးပါတယ်၊ သူ့မိန်းမ ဒေါ်အေးကြည်ကလည်း ဖော်ရွေပါတယ်ဗျ၊ ဦးဘသာကြီးကိုတော့ အကိုပဲခေါ်တယ်၊ ဦးဘသာကလည်း အကြည်တဲ့၊ ဦးအောင်ရှိန်ကြီးကလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အဲဒီလိုခေါ်ပြောနေတာကို ဘာမှမကန့်ကွက်ပါဘူးဗျာ၊ သူ့သမီးမခင်ကြည်ကလည်း ကျုပ်တို့ကိုမျိုးစုံချက်ပြုတ်ကျွေးပါတယ်၊ အစကတော့ မခင်ကြည်လက်ရာတွေ ခံတွင်းမတွေ့ဘူးဆိုပေမယ့် တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ လျှာက အရသာတွေ့လာပါတယ်ဗျာ။ မခင်ကြည်ယောက်ျား ကိုအေးဆိုတဲ့သူကလည်း နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ခပ်အေးအေးပါ၊ မနက်မိုးမလင်းသေးဘူး၊ ရွာမြောက်ပိုင်းက နှမ်းခင်းတွေဆီကို ဆင်းသွားတော့တာပဲ၊ တစ်နေကုန်လို့ မိုးချုပ်တော့မှ ယာခင်းကနေပြန်လာတတ်တယ်၊ စကားလည်းအတော်နည်းတဲ့လူဗျ၊ ကျုပ်နဲ့တောင် မေးထူးခေါ်ပြောလောက်ပဲ။ မနှင်းကြည်ကတော့ လျှော်တာဖွပ်တာ၊ တခြားအိမ်တွင်းမှုတွေလုပ်တာပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်နဲ့လည်း လေပေးဖြောင့်သား၊ စကားပြောလိုက်၊ ကျုပ်ကလည်း ရယ်စရာလေးတွေထည့်ပြောလိုက်နဲ့ဆိုတော့ တဝါးဝါးနဲ့ရယ်ကြမောကြပေါ့ဗျာ။…

Read More “စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် တောက်စလင်းဘွားတော်” »

အတွဲ(၂) စာစဉ် (၁၀) (၁) တစ်နေကုန်လို့ တစ်မိုးသောက်ခဲ့ပြန်ပြီဗျာ၊ ကျုပ်ကတော့ သူများအိမ်ရောက်နေတာဆိုတော့ အိမ်မှာတုန်းကလို မနက်အစောကြီးမထချင်ဘူးပေါ့ဗျာ၊ ဒီမှာအလုပ်မှမရှိတာပဲ၊ ဒီတော့ နေမြင့်အောင်နည်းနည်းနှပ်မယ်ဆိုပြီးတွေးထားတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် မရပါဘူးဗျာ၊ ကျုပ်တို့တဲခေါင်မိုးပေါ်က သစ်ပင်မှာ မိုးမလင်းသေးဘူး ငှက်တွေလာလာပြီး နားကြတာဗျ၊ ဆက်ရက်တွေထင်ပါရဲ့ဗျာ၊ ဆူညံအောင်အော်နေတဲ့အပြင်ကို တဲခေါင်မိုးပေါ်ခုန်ချပြီး ခုန်ဆွခုန်ဆွသွားကြတာဆိုတော့ တစ်ဘုတ်ဘုတ်နဲ့ပေါ့ဗျာ။ လက်ပံပင်ဆက်ရက်ကျတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုပြောချင်တာနေမှာ၊ ကျုပ်လည်း နားငြီးလွန်းလို့ ခေါင်းအပေါ်ကို ခေါင်းအုံးဖိပြီး မှောက်အိပ်တာတောင်မှ ဒီအသံတွေကို အတိုင်းသားကြားနေရတာ။ “အလတ်ကောင်၊ ပေပြီးအိပ်မနေနဲ့၊ ထစမ်းပါကွ” ဦးဘသာကျုပ်ကိုနှိုးတော့ မနက်ခုနစ်နာရီတောင်မထိုးသေးပါဘူးဗျာ၊ ကျုပ်လည်း အိပ်မရတော့မယ့်အတူတူ ထလိုက်ရတော့တယ်၊ ခြင်ထောင်တွေဘာတွေသိမ်းပြီးတော့ မျက်နှာသစ်ဖို့ ခြံထဲဆင်းခဲ့တာပေါ့ဗျာ၊ မီးဖိုချောင်က အိမ်မကြီးထဲမှာမရှိဘဲနဲ့ ခြံအနောက်ဘက်တစ်နေရာမှာ တဲကလေးလုပ်ထားတာဗျ၊ မီးဖိုချောင်ထဲက မီးခိုးတွေထွက်ပြီး ချက်ပြုတ်နေတဲ့ပုံပဲ၊ ကျုပ်လည်း သွားတိုက်ဖို့ ဆားခပ်ရအောင်…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ဝမ်းတွင်းပါ မိသက်” »

အတွဲ(၂) စာစဉ်(၉) (၁) မြင်းဇာရွာကလေးက သိပ်သာယာတာဗျ၊ ရွာရဲ့အနောက်ဘက်မှာတော့ မြစ်သာမြစ်ကြီးကရစ်ခွေပြီးစီးဆင်းနေတယ်၊ မြစ်ဆိုပေမယ့် ချောင်းကြီးတစ်ခုလောက်ရှိတယ်လို့ဆိုပေမယ့် ကျုပ်တို့လို မြစ်နားကမ်းနား မနေဘူးတဲ့သူတွေအတွက်တော့ မြစ်ကြီးတစ်စင်းလို့ပဲ မြင်မိပါတယ်ဗျာ၊ နွေရာသီဆိုတော့ ရေကအတော်နည်းနေပြီဗျ၊ လူကြီးတစ်ရပ်လောက်ပဲ ရှိတော့တာ၊ မြစ်ဘေးမှာတော့ နှမ်းတွေစိုက်ကြတဲ့ နှမ်းခင်းတွေရှိတယ်။ ရွာရဲ့အရှေ့ဘက်မှာတော့ တောင်တန်းကြီးတွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်၊ ပြီးတော့ အုပ်ဆိုင်းနေတဲ့ သစ်တောကြီးတွေပေါ့ဗျာ၊ မြင်ဇားကနေ အရှေ့ဘက်ကိုသွားရင် တောင်ခြေရွာကလေးတွေရှိသေးတယ်လို့ပြောတယ်၊ မြင်းဇာအနီးမှာတော့ ကျော်ရွာ၊ မောက်လင်းရွာ၊ မောက်ရွာတွေလည်းရှိသေးတယ်။ ကျုပ်တို့ရောက်ပြီး နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ ဦးအောင်ရှိန်ကြီးက သူ့မိသားစုနဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ်ဗျ၊ ဦးအောင်ရှိန်ကြီးမှာ သမီးနှစ်ယောက်ရှိတယ်၊ အကြီးမက မခင်ကြည်တဲ့၊ အသက်က သုံးဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့၊ အိမ်ထောင်ရှိတယ်၊ ကလေးတောင်မှ ဆယ်နှစ်ကျော်လောက်ရှိနေပြီထင်ပါ့၊ အငယ်မကျတော့ မနှင်းကြည်တဲ့ဗျ၊ အသက်က အစိတ်လောက်ရှိမယ်ထင်ပါ့၊ သူကတော့ ယောက်sm;မရှိသေးဘူး၊ အပျိုပေါ့ဗျာ။ အကြီးမ…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် အောင်မြင်သော အရှုံး” »

အတွဲ(၂) စာစဉ် (၈) (၁) ကျုပ်တို့ခရီးဆက်လာရင်း လမ်းတစ်လျှောက်မှာတော့ အေးရာအေးကြောင်းပါပဲဗျာ၊ နောက်တော့ တောင်ကြီးတွေကို ဖြတ်လာရတယ်ဗျ၊ ကားလမ်းကလမ်း တောင်ဆင်းတောင်တက်နဲ့ ကျုပ်ဖြင့် အညာလို့ကိုမထင်ဘဲ ရှမ်းပြည်ဘက်ကို လမ်းမှားပြီး ရောက်လာသလားလို့ထင်မိတာ၊ ကျုပ်တို့ဒေသနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးဗျာ၊ သစ်တောကြီးတွေ၊ တောင်တန်းကြီးတွေနဲ့ နွေရာသီမှာတောင် သစ်တောတွေက စိမ်းစိုနေတာဗျ။ ကျုပ်လည်း ကားစီးလာရင်း ဆရာကြီးရှိန်ကို လက်တို့ပြီးတော့ မေးရတာပေါ့ဗျာ။ “ဆရာကြီး၊ ကျုပ်တို့ကားမှားစီးလာပြီး ရှမ်းပြည်ကိုများရောက်နေတာလား၊ အခုတောင်တွေပေါ်ကိုချည်းရောက်နေတာနော်ဗျ” ဦးအောင်ရှိန်က ကျုပ်ပြောတော့ အသံထွက်ပြီးတော့ပါရယ်တယ်ဗျ။ “မမှားပါဘူးငါ့တူရာ၊ ဒီလမ်းက ငါတို့သွားနေကြပါကွ” “မမှားဘူးဆိုတော့လည်း တော်သေးတာပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်ဖြင့် တစ်မှေးမှေးပြီး နိုးလာတော့ ရှမ်းပြည်တက်နေတယ်လို့ထင်သွားမိတာ” “ဟား၊ ဟား ဒါရှမ်းပြည်မဟုတ်ပါဘူးကွ၊ ငါတို့ရဲ့ ယောနယ်ကိုရောက်လာတာပါ” “ယောနယ်ကလည်း တောင်တွေချည်းဘဲနော်ဗျ” ကျုပ်လည်းမေးရင်း ပြတင်းပေါက်ကနေငေးကြည့်လာတာပေါ့ဗျာ၊ မြင်မြင်သမျှ တောင်တန်းတွေ…

Read More “စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် ကဝေ ကျွေးတဲ့ ထမင်းဝိုင်း” »

အတွဲ(၂) အပိုင်း(၇) (၁) ကားစီးရင်း သိပ်မကြာခင်မှာပဲ နေကဝင်လုဆဲဆဲဖြစ်နေပြီဗျ၊ ပိတ်ချင်းတောင်ကြီးကိုကျော်ပြီးတော့ တောင်က ကြီးကြီးမားမားမရှိတော့ဘဲ တောင်ကုန်းကလေးတွေလောက်ပဲရှိတော့တာ၊ ရွာစဉ်ကလည်း ဆက်နေတာပဲဗျာ၊ ဒီကားတွေကတော့ တစ်မျိုးဗျ၊ ခုံတွေကို ဘေးတန်းကြီးတန်းထားတာမဟုတ်ဘဲ နှစ်ယောက်တစ်ခုံသဘောမျိုးနဲ့ ခုံတန်းလေးတွေအများကြီးလုပ်ထားကြတာဗျ၊ ကျုပ်တို့အရှေ့က ခုံတန်းမှာ ဦးဘသာနဲ့ ဦးအောင်ရှိန်နဲ့ထိုင်ကြတယ်၊ ကျုပ်နဲ့ ရင်မောင်နဲ့က သူတို့အနောက်က ခုံတန်းမှာပေါ့ဗျာ၊ ခုံတန်းတွေက လူများများဝင်အောင်လို့ ကျပ်ကျပ်သပ်သပ်ကလေးတွေရိုက်ထားတာဆိုတော့ ကျုပ်က ခါးကိုကိုင်းလိုက်တာနဲ့ ဦးဘသာတို့နောက်စေ့နားကို ခေါင်းကရောက်သွားတယ်ဗျ၊ ဒီလိုဆိုတော့ စကားပြောလို့အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား၊ ရင်မောင်ဆိုတဲ့သူက ဘုရားစာတွေရွတ်နေပေမယ့် ကျုပ်ကတော့ ပျင်းလို့ ဦးဘသာကြီးတို့နှစ်ယောက်အနားကို ခေါင်းကပ်ပြီး ဦးသဘာတို့ ထိုင်ခုံနောက်ကျောမှီကို လက်တင်ထားလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ “ဒါထက် ဦးဘသာနဲ့ ဆရာကြီးရှိန်နဲ့က တော်တော်ခင်မင်တာပဲနော်၊ နေတာကလည်း တစ်ယောက်က အရှေ့ပိုင်း၊ တစ်ယောက်က အနောက်ပိုင်းဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်သိပြီး ခင်သွားကြတာလဲ”…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် သီပေါကိုယ်တော်လေး” »

အတွဲ(၂) အပိုင်း (၅) (၁) ထနောင်းကုန်းရွာထိပ်က ဇရပ်တွေမှာ ညအိပ်ပြီး မနက်မိုးလင်းခါနီးကျတော့ ကျုပ်တို့ကားကြီး ခရီးဆက်ခဲ့တာပေါ့ဗျာ၊ နွေဆိုတော့ နေကစောစောထွက်လာတာဗျ၊ မနက်ခြောက်နာရီတောင်မထိုးသေးဘူး အတော်ကြီးလင်းနေပြီပေါ့ဗျာ၊ ကားကြီးက အိပဲ့အိပဲ့နဲ့ထွက်လာရင်း မကြာခင် ပိတ်ချင်းတောင်ကြီးအနားကို ရောက်လာခဲ့တာပေါ့ဗျာ၊ ကားခေါင်မိုးပေါ်မှာတော့ လူတွေမရှိတော့ပါဘူး၊ ကျုပ်တို့အောက်မှာဘဲ တိုးဝှေ့ပြီးစီးကြတယ်၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အရင်နေ့ကအဖြစ်ကြောင့် မစီးရဲတော့တာပေါ့ဗျာ၊ ပိတ်ချင်းတောင်ကြီးကို အဝေးကလှမ်းကြည့်တဲ့အခါ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားပြီးတော့ အိပ်နေတဲ့ပုံပဲဗျ၊ ကျုပ်တို့နဲ့ခရီးအတူသွားတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်က ပိတ်ချင်းတောင်ကြီးအကြောင်းကို ပြောပြတယ်ဗျ၊ သူ့နာမည်က ဦးကြည်တဲ့၊ နေတာကတော့ ပိတ်ချင်းတောင်အကျော်က ရေအေးကွင်းရွာမှာနေတာပေါ့ဗျာ။ ဦးဘသာကြီးက အရှေ့က၊ ကျုပ်က အလယ်က၊ ဦးကြည်က ကျုပ်အနောက်ကဆိုတော့ ဦးကြည်နဲ့ကျုပ်နဲ့ တစ်လမ်းလုံးစကားပြောလာတာပေါ့ဗျာ၊ ထနောင်းကုန်းရွာကိုကျော်ပြီးတော့ ရွာလေးတွေ တစ်ရွာ၊ နှစ်ရွာရှိသေးတယ်ဗျ၊ အဲဒီရွာလေးတွေထိပ်မှာ ခရီးသည်တွေ တက်သေးတယ်၊…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ပိတ်ချင်းတောင် မြောင်စခန်း” »

အတွဲ(၂) စာစဉ်(၄) (၁) “ရေမရှိ၊ မီးမရှိနဲ့တယ်လည်း ဒုက္ခရောက်ပါလား” “ဟုတ်ပါ့၊ ဒီကားကို နောက်ဆိုမှတ်သွားပြီ၊ ဒီကားဆရာနဲ့ဆိုရင် နောက်ဘယ်တော့မှလိုက်မစီဘူး” “ဟုတ်ပါ့တော်၊ ရေအေးကွင်းရွာက ပုံမှန်ကားတွေနားတဲ့နေရာမို့လို့ ဇရပ်တွေကလည်း သပ်သပ်ခက်ခက်နဲ့ နောက်ပြီး ညလုံးပေါက်ဖွင့်တဲ့ ထမင်းဆိုင်တွေ၊ အလင်းဆိုင်တွေလည်းစုံလို့တော်၊ အခုကတော့ ဇရပ်ပျက်မှာလာပြီးရပ်တယ်၊ ဘာမှလည်းမရှိဘူး” ခရီးသည်တွေအကုန်လုံးက ဒီဇရပ်ပျက်မှာလာပြီးတစ်ညရပ်တဲ့ ကားဆရာကိုအပြစ်တင်ကြတယ်၊ ကားဆရာက လည်းစိတ်ညစ်နေပုံရပါတယ်၊ အိပ်နေရာကနေ ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီးတော့ ရန်တွေတွေ့တော့တာပဲ။ “ခင်ဗျားတို့ကလည်းဗျာ၊ အခုလမ်းမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်းကြန့်ကြာမှုတွေဖြစ်ခဲ့တာ ခင်ဗျားတို့အမြင်ပဲ၊ ကျုပ်တော့ ညဘက်ကြီး ကားဆက်မမောင်းရဲဘူး၊ နောက်ပြီး အရှေ့မှာလည်း ပိတ်ချင်းတောင်ကြီးမဟုတ်လား၊ ခင်ဗျားတို့မကျေနပ်ရင် ကားမောင်းတတ်တဲ့လူက ကျုပ်ဆီက ကားသော့လာယူပြီး အဲဒီပိတ်ချင်းတောင်ကြီးကို ညဘက်ဖြတ်ကြဗျာ” ကားသမားက ထအော်တော့မှ ခရီးသည်တွေအသံတိတ်ကုန်တယ်ဗျ၊ ကျုပ်တို့ကတော့ ဒီဒေသက မဟုတ်တော့ မသိဘူးပေါ့ဗျာ၊ ဒါနဲ့…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် ထနောင်းညီနောင်က တာတေကြီး” »

အတွဲ(၂) စာစဉ် (၃) (၁) ကျုပ်တို့စီးလာတဲ့ကားကြီးက မြိုင်သာမြို့ကနေထွက်လာခဲ့ပြီဆိုတာနဲ့ ကျုပ်ရင်ထဲတစ်မျိုးကြီးခံစားရပြီး တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်လာတာဗျ၊ ဘာကြောင့်ဖြစ်လာသလဲဆိုရင်တော့ ကျုပ်လည်းမပြောပြတတ်ဘူး၊ မွေးရပ်မြေနဲ့ ခွဲခဲ့ရပြီဆိုတဲ့ အသိကြောင့်လဲဖြစ်မှာပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်ကလည်း ကျုပ်တို့ရွာရယ်၊ မြိုင်သာမြို့ရယ် အနားကရွာတွေရယ်ကလွဲရင် ဝေးဝေးလံလံသွားဖူးတာမှမဟုတ်တာဗျ။ နေကလည်းအတော်ပူတာဗျ၊ လမ်းဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ အညာရှုခင်းက ခြောက်သွေ့နေတဲ့သစ်ပင်တွေ၊ ချုံနွယ်တွေ၊ အိမ်ကလေးတွေ၊ ထန်းပင်တွေနဲ့ ခြောက်သယောင်းနေတာပေါ့ဗျာ။ ကားကြီးက အိပဲ့အိပဲ့နဲ့သွားနေရင်း လမ်းကရွာစဉ်တွေမှာရပ်တာပေါ့ဗျာ၊ အဲဒီရွာတွေမှာကလည်း ကျုပ်တို့လိုခရီးသွားတွေက တက်လိုက်ဆင်းလိုက်နဲ့ပေါ့။ ကားစီးရင်းနေ့လည်လောက်ရောက်တော့ ကျုပ်ဗိုက်ဆာလာတယ်ဗျ။ ဦးဘသာကြီးက ကျုပ်အဖြစ်ကိုသိတဲ့ပုံပါပဲ။ “ဗိုက်ဆာနေပြီလားကွ၊ ခဏအောင့်ထားစမ်းပါအုံးကွာ၊ ရှေ့နားကျ ဒွေးလမ်းရောက်ရင် ထမင်းဆင်းစားကြတာပေါ့” ကျုပ်လည်း ဗိုက်ကဆာ၊ အိမ်ကိုလည်းလွမ်းနဲ့ ပိုပြီးနေရထိုင်ရခက်နေတာပေါ့ဗျာ၊ ဒီအချိန်ဆို အိမ်မှာထမင်းစားနေလောက်ပြီဗျ၊ ကျုပ်ဖြင့် အိမ်နဲ့ခွဲတာ နေ့တစ်ပိုင်းလောက်ပဲရှိသေးတာ အမေချက်တဲ့လက်ရာကို လွှတ်လွမ်းနေပြီဗျ၊ ကျုပ်တောင်ဒီလောက်ဖြစ်နေတာ ရေကြည်ရာမြက်နုရာထွက်ပြီး ဝမ်းစာအတွက်ရှာဖွေလှုပ်ရှားနေတဲ့သူတွေဆိုရင်…

Read More “စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် ကားပေါ်ပြိုင်တဲ့ ပွဲ” »

အတွဲ (၂) စာစဉ် (၂) (၁) တန်းမြင့်ရွာကနေ မြိုင်သာကိုထွက်ခဲ့တဲ့ ကားကိုစီးရင်း ကျုပ်တို့လာခဲ့တာ မနက်ခုနစ်နာရီထိုးပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ မြိုင်သာမြို့ကိုဝင်ခဲ့ကြတယ်၊ ဦးဘသာကြီးက မြိုင်သာမြို့ထဲအထိ ကားကိုမစီးဘဲ မြို့အဝင် တာလေးခွဆုံနားမှာ ဆင်းလိုက်တယ်ဗျ၊ သူဆင်းတော့ ကျုပ်လည်းလိုက်ဆင်းရတာပေါ့ဗျာ၊ တာလေးခွဆုံနားမှာ မနက်ခင်းမို့လို့အကြော်တဲလေးတွေ၊ မုန့်သယ်တွေနဲ့ စည်ကားနေတာပေါ့ဗျာ၊ ကျုပ်လည်း လိုက်သာလာရတယ် ရင်ထဲတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာဗျ၊ လွမ်းသလိုလို ဆွေးသလိုလိုကြီးဖြစ်နေတာ။ “ဦးဘသာကြီး၊ ကားဂိတ်က မြို့ထဲမှာလေဗျာ၊ ဘယ့်နှယ့်မြို့ပြင်မှာဆင်းခဲ့တာတုန်းဗျ” “မင်းကလည်းကွာ၊ ငါ့အကြောင်းနဲ့ငါရှိပါတယ်ကွ” တာလေးခွဆုံနားက ခေါင်းရွက်ဗျက်ထိုးရောင်းကြတဲ့ ဈေးသည်တွေဆီကနေ ဦးဘသာကြီးက ကောက်ညှင်းထုပ်နှစ်ထုပ်ဝယ်လိုက်တယ်၊ အကြော်တဲကနေပြီးတော့ မတ်ပဲကိုအကွင်းသေးသေးလေးတွေလုပ်ပြီး ကြော်ထားတဲ့ မတ်ပဲကြော် လေးငါးခုဝယ်တယ်ဗျ၊ ကျုပ်လည်း ရွာကထွက်လာကတည်းက ဘာမှမစားရသေးတာကြောင့် ဗိုက်ဆာဆာနဲ့ အကြော်တွေဝယ်စားပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ တာလေးခွဆုံဆိုတာက မြိုင်သာကိုရောက်ဖို့ နှစ်မိုင်လောက် လိုသေးတဲ့နေရာပေါ့ဗျာ၊ အဲဒီနေရာမှာ ရွာတွေကိုသွားတဲ့…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် နာဂဝံသ မရင်မြ” »

အတွဲ(၂) စာစဉ် (၁) (၁) အခါပြီးတော့မှ နွေကတော်တော်ကိုပူတက်လာတာဗျ၊ ကျုပ်တို့ရွာထိပ်ကနေလှမ်းကြည့်ရင် လယ်ကွင်းပြင်ကြီးတွေဆိုတာ ခြောက်သွေ့လို့ဗျ၊ လယ်ကွင်းတွေအပေါ်မှာလည်း အပူရှိန်တွေတက်ပြီးတော့ တံလျှပ်တွေထနေတာ မသိရင် ရေချောင်းကြီးတစ်ခု ရှိနေတယ်လို့တောင် ထင်ရတယ်ဗျ၊ ဒါကြောင့်လည်း “တံလျှပ်ကို ရေထင် ရွှေသမင်အလိုက်မှား” တယ်ဆိုတဲ့ စကားတောင်ရှိသေးရဲ့ဗျာ။ ကျုပ်ရွာပြင်ရောက်နေတာကလည်း အကြောင်းရှိတယ်ဗျ၊ အိမ်ထဲမှာနေရတာ ပျင်းတာလည်းပါတယ်၊ နောက်ပြီးတော့ ဦးဘသာကြီးခရီးထွက်တော့မယ်ဆိုတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာလည်းပါတာပေါ့ဗျာ၊ ရွယာထိပ်က သစ်ပင်အုပ်အုပ်ဆိုင်းဆိုင်းကြီးတွေကတော့ ကျုပ်တို့ရွာသားတွေအတွက် ဒီအချိန်မှာ ရွှေပါပဲဗျာ၊ ရွာသားတွေကိုယ့်အစုနဲ့ကိုယ် အပင်အောက်လာထိုင်ပြီး အတင်းတုပ်တဲ့သူနဲ့၊ သန်းတုပ်တဲ့သူနဲ့ပေါ့ဗျာ၊ ကာလသားတွေလည်း ရေနွေးကရားချပြီးတော့ စကားစမြည်ပြောပြီး ပျော်ရွှင်နေကြတဲ့အချိန်ပေါ့ဗျာ၊ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကတော့မပျော်နိုင်ပါဘူး၊ ဒါနဲ့ နေမညိုခင် ရွာထဲကိုပြန်ဝင်လာတာပေါ့ဗျာ။ ဦးဘသာကြီးအိမ်ရှေ့ကိုဖြတ်လိုက်တော့ အမှတ်မထင်အိမ်ထဲကို လှမ်းကြည့်မိတယ်ဗျ၊ ဒီအချိန်မှာပဲဦးဘသာကြီးက ကျုပ်ကိုလှမ်းခေါ်တယ်။ ဦးဘသာခေါ်တယ်ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်ခြေထောက်တွေက သူ့ခြံထဲကို…

Read More “စုန်းထီးကြီး ဦးဘသာနှင့် မမျှော်လင့်သောခရီးစဥ်” »